Δημήτρης Ι. Κατσούλης

Τ ο σύνθημα της «Ανανέωσης», επειδή εμπεριέχει την ελπίδα της Αλλαγής, συνεγείρει συνήθως την κοινωνία αλλά σχεδόν αναπόφευκτα ακολουθείται από την απογοήτευση όταν η ελπίδα καταλήγει αδύναμη, ψευδεπίγραφη ή απατηλή. Εξάλλου το ίδιο συμβαίνει και στην ζωή. Συνήθως η «ανανέωση» συνοδεύει την ηλικιακή νεότητα των πολιτικών που την προτείνουν καθόσον είναι προφανές ότι ο νέος άνθρωπος γίνεται ευκολότερα φορέας νέων ιδεών και νέων πολιτικών πρακτικών και αντιλήψεων σε σχέση με τους παλαιούς πλην όμως πολύπειρους πολιτικούς ή τους ηλικιωμένους πολίτες. Ακριβώς σε αυτή την προφανή «δυνατότητα» της ανανέωσης βρίσκεται και η «αχίλλειος πτέρνα» που τελικά την καθιστά απατηλή. Η ηλικιακή νεότητα ενισχύει την δύναμη του επικοινωνιακού μηνύματος της «ανανέωσης» αλλά δεν την ενσαρκώνει   a priori . Η «ανανέωση» στην πολιτική , για να έχει περιεχόμενο και προοπτική, για να μην είναι «ένα πουκάμισο αδειανό» προϋποθέτει πάνω απ΄όλα ιδεολογικό πολιτικό περιεχόμενο με νέες ιδέες, νέες αντι

 

 

  Κατά γενική ομολογία, οι μεταρρυθμίσεις που ενδυνάμωσαν την αποκέντρωση και μετέφεραν την Αυτοδιοίκηση από το περιθώριο στο επίκεντρο του πολιτικοδιοικητικού συστήματος δεν θα έφερναν αποτελέσματα ή γιαυτό δεν έφεραν τα προσδοκόμενα αποτελέσματα επειδή δεν ήταν μονοσήμαντα υπόθεση του νομοθέτη και των επισπευδόντων υπουργείων αλλά σε μεγάλο βαθμό – ίσως στον μεγαλύτερο- έπρεπε να σηκωθούν στους ώμους των αιρετών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης. Πάντοτε πίστευα, και η κατάσταση των δύο τελευταίων δεκαετιών έχει ενισχύσει αυτή την πίστη, ότι για να γίνουν πράξη οι μεγάλες τομές   στο Κράτος και να φθάσουμε   στην πολυεπίπεδη διακυβέρνηση, στην ισχυρή Αυτοδιοίκηση που κάποτε μας γεννούσε ιδέες και πεδία πολιτικής δράσης, χρειαζόμαστε πρωτίστως « εργάτες» στην εφαρμογή, πρωταγωνιστές σε θεσμικές διεκδικήσεις που ανοίγουν τους ορίζοντες, πρότυπα δημοκρατικής αυτοδιοικητικής διακυβέρνησης. Ταγούς σε ένα δημοκρατικό προοδευτικό κίνημα αυτοδιοίκησης και ταυτόχρονα πρωτ

  Ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών του 2023 επανέρχονται στο προσκήνιο αφορισμοί και αποκηρύξεις της εμπλοκής των πολιτικών κομμάτων στην διαμόρφωση των αυτοδιοικητικών παρατάξεων. Η ερχόμενη από παλιά αντιγνωμία μεταξύ « κομματικών παρατάξεων» και « ανεξάρτητης αυτοδιοίκησης». Σήμερα βέβαια έχουμε μία διαφορετική αυτοδιοίκηση από εκείνη προ της δεκαπενταετίας. Η αυτοδιοίκηση έχει απωλέσει μεγάλο ποσοστό από το κεφάλαιο της πολιτικής και διοικητικής της αυτοτέλειας ενώ το πολιτικό προσωπικό της επικεντρώνεται στην ελεγχόμενη διαχείριση και δεν εμπνέεται από τον όραμα της κατάκτησης του ευρωπαϊκού αυτοδιοικητικού κεκτημένου. Η πρόταξη της « κυβερνησιμότητας» σε βάρος της δημοκρατικής διακυβέρνησης και οι έκτακτες καταστάσεις της πανδημίας έχουν αποδομήσει το σύστημα διακυβέρνησης   και έχουν οδηγήσει στον « χειραγωγημένο δημαρχοκεντρισμό». Τούτων λεγχθέντων, η σχέση των κομμάτων με την αυτοδιοίκηση μπορεί και να εξελιχθεί σε ακόμη πιό περιθωριακή γιατί ενδεχομένως η ενεργή εμπλο

Η πιθανή πλέον διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών έως και αργά την άνοιξη, δηλαδή μετά από επτά έως εννέα μήνες   και η παράλληλη προεκλογική διεργασία για τις αυτοδιοικητικές εκλογές των οποίων οι συνδυασμοί πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί σε έντεκα μήνες από σήμερα διαμορφώνει ένα πολύπλοκο πολιτικό πεδίο μέσα στο οποίο τα πολιτικά κόμματα και τα συστήματα συμφερόντων που τα διεμβολίζουν καλούνται να οργανώσουν και να εκτελέσουν τα σχέδιά τους. Μέσα σε αυτό το πεδίο δεν θα αναμετρηθούν από την μία πλευρά η σταθερότητα και από την άλλη η αστάθεια και η ακυβερνησία αλλά πρώτα απ΄όλα η δημοκρατική πολυεπίπεδη διακυβέρνηση και η αυταρχική συγκεντρωτική διακυβέρνηση που ασκεί την εξουσία για λογαριασμό των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων και σε βάρος των δημοκρατικών δικαιωμάτων των πολιτών. Η πολιτική σταθερότητα συνεπώς δεν είναι το μείζον διακύβευμα για τις εκλογές που έρχονται, όχι γιατί προτιμάται η αστάθεια, αλλά γιατί η πραγματική πολιτική σταθερότητα απαιτεί πολυεπίπεδη δημοκρατική δ

Η σημερινή επέτειος της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ, στις 3 Σεπτέμβρη 1974, μας βρίσκει σε καιρούς αναζητήσεων και ελπίδων αλλά και νέων προκλήσεων για την αναγέννηση, το νέο ξεκίνημα της παράταξης του δημοκρατικού σοσιαλισμού που πριν από 48 χρόνια ιδρύθηκε με την καθοδήγηση του Ανδρέα Παπανδρέου. Η παράταξη που άλλαξε την Ελλάδα, οδήγησε την κοινωνία στο προσκήνιο, βάθυνε την Δημοκρατία, εμπέδωσε την εθνική συμφιλίωση και την εθνική αξιοπρέπεια. Η παράταξη που άπλωσε την εξουσία κοντά στον λαό με την προώθηση της αποκέντρωσης και την απελευθέρωση της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η πορεία της, στο τέλος της διαδρομής δεν είναι αντίστοιχη της αγωνιστικής, απελευθερωτικής αφετηρίας. Σήμερα όμως οι κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες απαιτούν μια νέα αγωνιστική, απελευθερωτική, σύγχρονη παράταξη του αναγεννημένου δημοκρατικού σοσιαλισμού, προορισμένη να ηγηθεί του προοδευτικού πόλου για την ανάκτηση της ιδεολογικοπολιτικής ηγεμονίας. Ο σύγχρονος δημοκρατικός σοσιαλισμός, η ριζοσπαστικοποίηση της ευρωπαϊ

Η υπόθεση της υποκλοπής στο κινητό τηλέφωνο του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, το “Μαξίμου-G ate ” , φέρνει στο προσκήνιο το βαθύ έλλειμμα, το τεράστιο κενό στην δημοκρατική λειτουργία των θεσμών και στην ασφάλεια του δημοκρατικού πολιτεύματος. Ασφαλώς έχει και άλλες προεκτάσεις που ίσως το επόμενο χρονικό διάστημα αποκαλυφθούν. Εννοώ τα στεγανά στην Δικαιοσύνη και στο σύστημα εθνικής ασφάλειας. Η θεωρία της «άγνοιας» του Πρωθυπουργού προκαλεί θυμηδία εκτός από οργή. Σε ένα σύστημα πρωθυπουργικού συγκεντρωτισμού που έχει ακραίο προσωποκεντρικό χαρακτήρα το τελευταίο που ενδιαφέρει είναι εάν το γνώριζε ο Πρωθυπουργός διότι τεκμαίρεται από την θέση του ότι το γνώριζε. Είτε έτσι είτε αλλιώς το προσωπείο του «κεντρώου» « μεταρρυθμιστή» Κυριάκου Μητσοτάκη έχει πια σπάσει και το πραγματικό πρόσωπο έχει φανεί. Η απόλυτη κυριαρχία στο μιντιακό σύστημα δεν είναι πλέον ικανή να κρύψει την αυταρχική και αδιαφανή πρωθυπουργική εξουσία που ασκείται με συγγενείς, κολλητούς, συνεταίρους, τ

Ο κίνδυνος να γίνει η Χαλκίδα Νάπολι είναι πλέον ορατός. Μετά τον Αύγουστο ο ΧΥΤΑ της Χαλκίδας πρέπει να κλείσει και οι Δήμαρχοι της Κεντρικής και Νότιας Εύβοιας με τον «συντονισμό» της Δημάρχου Χαλκιδέων εκλιπαρούν πλέον για λύσεις που θα μειώνουν το κόστος μεταφοράς σε άλλη περιφερειακή ενότητα ή σε άλλη Περιφέρεια. Ο Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας μη έχοντας προνοήσει να βρει λύση στον ανύποπτο χρόνο μέσα στην Περιφέρειά του, όταν υπήρχε περιθώριο επιτάχυνσης των προγραμματισμένων έργων ψάχνει τώρα να πείσει τον Περιφερειάρχη Αττικής να δεχθεί τα σκουπίδια της Εύβοιας. Μπορεί τελικά η Περιφέρεια Αττικής να φιλοξενήσει με το αζημίωτο τα σκουπίδια της Εύβοιας. Μετά από αυτό, που δεν είναι εύκολο να υπολογιστεί πόσο θα κρατήσει, η Εύβοια έχει λόγο συμμετοχής στον ΦΟΔΣΑ Στερεάς Ελλάδας;   Κατά την γνώμη μας όχι. Δεν νομίζω ότι θα στενοχωρηθεί και κανείς. Πιστεύει κανείς ότι εκείνοι που επί δύο και πλέον χρόνια δεν είναι σε θέση να προνοήσουν, να πείσουν για την εκτέλεση των προγραμμ

  Η ακρίβεια που μαστίζει τους Έλληνες καταναλωτές και τους προϋπολογισμούς των μεσαίων και ασθενέστερων νοικοκυριών δεν είναι μία αναπόφευκτη συνέπεια της οικονομικής και ενεργειακής κρίσης που ενδυναμώθηκε από τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο. Αυτές είναι συνέπειες που αφορούν την παγκόσμια και ευρωπαϊκή οικονομία. Στην Ελλάδα η ακρίβεια είναι εντονότερη σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο πράγμα που σημαίνει ότι η κυβερνητική πολιτική είναι αναποτελεσματική ή και ότι είναι αγκυρωμένη στις ιδεολογικοπολιτικές της επιλογές να μην αγγίξει τα συμφέροντα και τα κέρδη των λίγων που κατέχουν μεγάλο πλούτο αλλά να μοιράζει την ακρίβεια και την φτώχια στους πολλούς. Η συνεχής ανοδική πορεία του πληθωρισμού, που ξεκίνησε πριν τον πόλεμο και το διευρυνόμενο διαρκώς άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ του ευρωπαϊκού και του ελληνικού δείκτη, αποδεικνύει ότι τα κυβερνητικά άλλοθι έχουν καταρρεύσει. Ο πληθωρισμός στην Ελλάδα είναι σταθερά υψηλότερος από τον μέσο όρο στην Ευρωζώνη όλους τους τελευταίους μήνες.

Το 3 ο Συνέδριο του  ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής άνοιξε την αυλαία του και σε χρόνο συνοπτικό, δηλαδή εντός μίας και μόνο ημέρας, θα απλώσει τις διαδικασίες εκφοράς πολιτικού λόγου από το περιεχόμενο των οποίων θα εξαχθούν κρίσιμα συμπεράσματα για την προοπτική του Κινήματος, την ικανότητα πραγμάτωσης των στόχων της Ανανέωσης, της πολιτικής αυτονομίας και της ανάκτησης της πολιτικής ηγεμονίας στον προοδευτικό πόλο του πολιτικού συστήματος. Η εκλογή των μελών της Κεντρικής Επιτροπής θα είναι το επιστέγασμα, η ολοκλήρωση της διαδικασίας ανασυγκρότησης του «θεσμικού κόμματος» της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας. Ατενίζοντας από ψηλά την κοσμογραφία του Συνεδρίου και κυρίως στην «αρένα», προσωπικά είμαι συγκρατημένα αισιόδοξος. Ο κόσμος των στελεχών, παλαιότερων και νέων, δείχνει να κινείται μηχανιστικά προς την προσδοκία της κυβερνητικής συνεργασίας. Δυστυχώς σε ένα μεγάλο μέρος του Συνεδρίου η «εκσυγχρονιστική» περίοδος της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ παρερμηνεύεται ταυτιζόμενη με την περίοδο της

Έφυγε σήμερα ο Ορέστης Παπαστρατής, από τους σημαντικότερους Ευβοιώτες πολιτικούς του 20 ου  αιώνα, βαθιά δημοκράτης και σοσιαλιστής ακολούθησε τα έντιμα και προοδευτικά βήματα της οικογένειάς του της οποίας ο γενάρχης και πατέρας του Θρασύβουλος Παπαστρατής έδειξε με την ζωή και τους αγώνες του τον δρόμο. Ο Ορέστης Παπαστρατής    ο γιατρός του Γέρου της Δημοκρατίας του Γεωργίου Παπανδρέου, μετά την ανθρωποκεντρική ιατρική του καριέρα ακολούθησε τον δρόμο της πολιτικής την οποία υπηρέτησε με την ίδια ανθρωπιά, εντιμότητα και αυθεντικότητα. Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Εύβοια και Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας κοντά στον Ανδρέα Παπανδρέου και στον Γιάννη Χαραλαμπόπουλο στάθηκε πάντα κοντά στον Ευβοιώτη πολίτη χωρίς να παραμελήσει την κυβερνητική και κοινοβουλευτική του υψηλή αποστολή. Με τιμούσε με τα καλά του λόγια και τις συμβουλές του. Πάντα τον θυμάμαι να με ενθαρρύνει όσες φορές τον συναντούσα και να μνημονεύει εκείνο που για μας, τον Δήμο Αυλώνος,   ήταν το χρέος μας που ο Ορέστης το θ

  Η διαχείριση των απορριμμάτων είναι ένα ακόμη πεδίο, όχι το μοναδικό, στο οποίο η Αυτοδιοίκηση της Εύβοιας έχει αποτύχει παταγωδώς. Όχι μόνο γιατί είναι δύσκολη διαχειριστικά και πολιτικά υπόθεση αλλά και διότι δεν αντιμετωπίστηκε με πολιτική ευθύνη και αποτελεσματικό προγραμματικό σχεδιασμό. Άτολμες τοπικές ηγεσίες χωρίς στρατηγικό προσανατολισμό, τρόμο μπροστά στο πολιτικό κόστος και κυρίως ουσιαστική άγνοια του διαχειριστικού αντικειμένου αλλά και αδιαφορία για την απόκτηση γνώσης αρκέστηκαν στο να μεταφέρουν σε άλλους και εντέλει εκτός Εύβοιας την διαχειριστική και πολιτική ευθύνη και τώρα στέκονται τρομαγμένοι μπροστά στα αδιέξοδα. Η γεωμορφολογία αλλά και η πληθυσμιακή και κοινωνική ταυτότητα της Εύβοιας έδειχναν από την αρχή τον δρόμο της αυτόνομης διαχείρισης των στερεών αποβλήτων, χωρίς την υπαγωγή στις δομές ή στους σχεδιασμούς του Περιφερειακού ΦΟΔΣΑ. Δεν αρκούσε μόνο αυτό. Η ευβοϊκή αυτοδιοίκηση μπορούσε να θέσει στόχους μείωσης των αποβλήτων σε όλα τα ρεύματα. Δεν το έ

Η πολιτική συμμετοχή για έναν ενεργό πολίτη δεν είναι παρά μία   συνειδητή επιλογή έκφρασης λόγου και αγώνας για την μετουσίωση του λόγου σε πράξη. Η συνέπεια αλλά και η ανιδιοτέλεια είναι βασικές αρετές του ενεργού πολίτη γιατί χωρίς αυτές εύκολα μεταμορφώνεται σε οπαδό και φιλόδοξο θεσιθήρα που στρατεύεται σε μηχανισμούς κατάληψης εξουσίας αδιαφορώντας για την ποιότητα, την κοινωνική αναφορά και την στόχευση του μηχανισμού. Τα γράφω αυτά, γιατί η πορεία ανασυγκρότησης ενός συλλογικού πολιτικού υποκειμένου ιδίως όταν πρεσβεύει την ανανέωση του ιδεολογικοπολιτικού λόγου και την ενίσχυση της πολιτικής συμμετοχής (αυτοί οι δύο στόχοι είναι στην παρούσα συγκυρία αλληλένδετοι) προϋποθέτει την σύμπραξη ενεργών πολιτών, που συνθέτουν ιδέες, προτάσεις και καταθέτουν στην κοινή προσπάθεια χρόνο και μόχθο για την δράση, με άλλα λόγια προϋποθέτει ενεργά μέλη μίας συμμετοχικής, βουλευόμενης και πολιτικά δρώσας οργάνωσης. Η συμμετοχική δημοκρατική οργάνωση διαφέρει παρασάγγας από τον μηχανισμό

Στην ομιλία του στην Πάτρα, ο Πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής Νίκος Ανδρουλάκης μεταξύ των άλλων σημαντικών ζητημάτων έθεσε και το μείζον ζήτημα της οργανωτικής ανασυγκρότησης της παράταξης, της συγκρότησης ως ανοικτού στην κοινωνία και ζωντανού κόμματος, της θεμελίωσης,   διαδικασιών άμεσης και αδιαμεσολάβητης συμμετοχής των φίλων και μελών στις κρίσιμες επιλογές στρατηγικής εμβέλειας. Όλα αυτά δεν μπορεί παρά να κινητοποιούν όσους πιστεύουμε ότι η ανασυγκρότηση της παράταξης δεν μπορεί να συντελεστεί με αλλαγή φρουράς και απλώς ανανέωσης προσώπων που κατακτώντας το κόμμα μηχανισμό φιλοδοξούν να κάνουν την δική τους καριέρα στο κυνήγι και τη διαχείριση της εξουσίας, αλλά αντιθέτως η ανασυγκρότηση και κυρίως η ανάκτηση της πολιτικής ηγεμονίας από την παράταξη έχει προοπτική μόνο εάν αφήσει στο παρελθόν το κόμμα μηχανισμό- ενίοτε και για μεγάλο διάστημα και κόμμα-καρτέλ και πιάσει το νήμα από την κοινωνία αλλάζοντας σε κόμμα- συλλογικό διανοούμενο κατά την ορθή και ιστορικά ανυπέρβλητ

  Του Δημήτρη Ι. Κατσούλη Η ενεργειακή φτώχεια ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, της επικυριαρχίας των μεγάλων κερδοσκόπων στην αγορά ενέργειας αλλά, τελευταία, και των συνεπειών του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία   έχει ενταθεί και προβλέπεται ότι θα λάβει δραματικές διαστάσεις. Οι επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης στην τοπική αυτοδιοίκηση και ιδίως στους Δήμους έχει διττό περιεχόμενο: αναφέρεται στην ενεργειακή φτωχοποίηση διαρκώς μεγαλύτερου μέρους της τοπικής κοινωνίας και καθιστά αναποτελεσματικά όποια, όντως αδύναμα, εργαλεία παρέμβασης είχε ο Δήμος. Αναφέρεται όμως και στην ραγδαία και, ίσως στο άμεσο μέλλον, ανεξέλεγκτη αύξηση του κόστους λειτουργίας των δημοτικών υποδομών και ιδίως των ενεργοβόρων υποδομών ύδρευσης και αποχέτευσης αλλά και των σχολικών μονάδων, των κοινωνικών δομών και της διοίκησης. Ήδη η αύξηση του κόστους των καυσίμων καθιστά δύσκολη την χρηματοδότηση της θέρμανσης στα Σχολεία και μόνο ο γρήγορος ερχομός της άνοιξης και η μεταβολή των καιρικών σ

  Δύο άκρως ενδιαφέρουσες συνεδριακές εκδηλώσεις έλαβαν χώρα αυτό το σαββατοκυριακο στην Εύβοια. Το Συνέδριο της Ένωσης Ποινικολόγων Μαχομένων Δικηγόρων στην Χαλκίδα με κύριο θέμα την ποινική και όχι μόνο προστασία του περιβάλλοντος και η παρουσίαση της δουλειάς της Επιτροπής Ανασυγκρότησης της Βόρειας Εύβοιας στην Αγία Άννα. Παρακολούθησα εν πολλοίς και τα δύο. Το πρώτο δια ζώσης το δεύτερο διακτυακά. Στο πρώτο όλες οι σημερινές εισηγήσεις ήταν πολύ σπουδαίες, ξεχωρίζω όμως εκείνη της Αντιπροέδρου του Συμβουλίου Επικρατείας κ. Μαρίας Καραμανώφ γιατί εκτός των άλλων αναφέρθηκε ευθέως στην θεματική της δεύτερης εκδήλωσης. Η ανώτατη Διοικητική Δικαστίνα με καθαρά νομικά επιχειρήματα μίλησε για την συνταγματική προστασία της αποκατάστασης της περιβαλλοντικής καταστροφής, για το χρέος της Δημόσιας Διοίκησης και του Κράτους και για την έλλειψη νομιμοποίησης της Επιτροπής Ανασυγκρότησης καθότι οι επιλογές και η εφαρμογή τους δεν μπορεί να διαφεύγουν από το συνταγματικό πλαίσιο του κεντρικού

  Η επικείμενη απόλυση των εργαζομένων στην ΛΑΡΚΟ δεν βρίσκει προφανώς έκπληκτους τους εργαζόμενους διότι είναι η κατάληξη επιλογών της Κυβέρνησης που δεν περιλαμβάνουν το ανθρώπινο δυναμικό στα σχέδιά της. Αδιαφορεί εντελώς για την οικονομική εξόντωση χιλίων και πλέον νοικοκυριών αλλά και την τεράστια πληγή στην οικονομία της Στερεάς Ελλάδας. Σωστά λέγεται ότι η πολιτική ευθύνη για την απαξιωτική πορεία της ΛΑΡΚΟ είναι διαχρονική και διακομματική ως προς τις πολιτικές δυνάμεις που άσκησαν κυβερνητική πολιτική. Αυτό όμως δεν απαλλάσσει την σημερινή Κυβέρνηση από τις ευθύνες της απόρριψης των εργαζομένων στον κάδο της ανεργίας. Μπορούσε άραγε να γίνει κάτι διαφορετικά. Ασφαλώς μπορούσε, δεν είναι νομοτέλεια η υπαγωγή της ΛΑΡΚΟ όπως και των άλλων επιχειρήσεων που διοικήθηκαν από το κράτος  στο πελατειασμό και στην ανικανότητα των διοικήσεων που έγιναν φωλιά αποτυχημένων πολιτευτών και κομματικών στελεχών. Υπήρχε και άλλος δρόμος, άγνωστος όμως στον ελληνικό πελατειακό κρατισμό. Τώρα