Είναι καιρός να σοβαρευτούμε…
Η επικαιρότητα μπορεί να είναι η αφορμή όμως το σχόλι ό μου είναι ανεξάρτητο και συνάμα αδιάφορο γιαυτήν. Συνηθίζω και συνεχίζω να αντιλαμβάνομαι την πολιτική συμμετοχή ως έκφραση πολιτικής ελευθερίας και κοινωνικού καθήκοντος, ως αρετή και όχι ως διαδικασία κοινωνικής καταξίωσης ή επαγγελματικής ανέλιξης. Έτσι ξεκίνησα από έφηβος, δεκαπέντε ετών, και έτσι πορεύομαι για δεκαετίες. Εντάχθηκα στο ΠΑΣΟΚ γιατί ήταν σοσιαλιστικό κόμμα, από την ηλικία εκείνη, στα πρώτα χρόνια της ίδρυσής του και παρέμεινα στην ίδια ιδεολογική και πολιτική πλατφόρμα έως σήμερα. Γιαυτό εξοργίζομαι πολλές φορές με όσους ενώ το ανακάλυψαν μετά σε περιόδους ίσως έκφρασης ατομικών αναγκών και στοχεύσεων, σε αμφιθέατρα εκπαιδευτικής παρακμής, σε περιόδους εκφυλιστικών καταστάσεων, και κυρίως σε περιόδους που η εξουσία έθρεφε τον πελατειασμό και την καθεστωτική βουλιμία, μιλάνε γιαυτό σαν να μην υπήρξε η μεγάλη παράταξη του δημοκρατικού σοσιαλισμού που για πρώτη φορά απλώθηκε και συγκρότησε τον προοδευτικό
