Μένουμε σπίτι, σκεπτόμενοι και αισιόδοξοι...

Η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε και θα βρεθούμε για πολλές εβδομάδες ακόμη είναι κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Είτε είναι απλώς μία υγειονομική κρίση είτε είναι «υγειονομικός πόλεμος» είναι πρωτόγνωρη και απαιτεί προσωπική (όχι ατομική) ευθύνη, δηλαδή ευθύνη που έχουμε ως πρόσωπα και ως πολίτες. Στην έκτακτη ανάγκη που μάλιστα αφορά την υγεία και την ζωή όλων μας είμαστε υποχρεωμένοι να τηρούμε αυστηρά τις αποφάσεις της Πολιτείας. Αξιολογούμε την αποτελεσματικότητα των αποφάσεων αυτών αλλά τις εφαρμόζουμε.

Στο πρωτόγνωρο καθεστώς της απομόνωσης συνειδητοποιούμε την αξία της ελευθερίας και της κοινωνικότητας, την αξία της υγείας και των άλλων δημοσίων και κοινωνικών αγαθών, έχουμε τον χρόνο για να σκεφθούμε και να στοχαστούμε, να δοκιμάσουμε στην πράξη αρετές ή ελαττώματα σε καθεστώς αυτοπεριορισμού και να αναθεωρήσουμε ίσως συμπεριφορές και τρόπο ζωής. Το επίσης πρωτόγνωρο για την εποχή μας είναι ότι αυτές τις ευκαιρίες τις έχουμε πλέον όλοι ως κοινωνία. Συνεπώς αναλογιζόμαστε και την πολλαπλασιαστική μας ευθύνη.

Η δεκάχρονη κρίση δεν μας άλλαξε όσο μπορεί να μας αλλάξουν μερικές εβδομάδες υγειονομικής κρίσης. Ίσως γιατί τώρα παίζεται η ύπαρξη, η ατομικότητα, η χαμένη συλλογικότητα, όλο το κοινωνικό και πολιτιστικό μας είναι.

Ένα είναι βέβαιο. Τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας ενίοτε γίνονται και πραγματικότητα. Οφείλουμε να αισιοδοξούμε μόνο όταν θωρακίζουμε τα αγαθά που μας επιτρέπουν να υπάρχουμε και να σχεδιάζουμε το καλύτερο. Διαφορετικά λογαριάζουμε «χωρίς τον ξενοδόχο».

Η κρίση αργά ή γρήγορα δικαιώνει ιδέες και προγράμματα που υποτιμήθηκαν και απογυμνώνει μύθους και αυταπάτες που κυριάρχησαν.

Η κρίση αυτή, εκτός των άλλων, μας δείχνει πόσο σημαντικό είναι το δημόσιο αγαθό της υγειονομικής περίθαλψης και της υγείας. Αναδεικνύει πόσο σημαντικό είναι το δημόσιο αγαθό της κοινωνικής πρόνοιας και της αλληλεγγύης, πόσο κυρίαρχα είναι για την υπόστασή μας τα κοινωνικά δικαιώματα. Με άλλα λόγια δικαιώνει το κοινωνικό κράτος δικαίου.

Η κρίση αυτή, εκτός των άλλων, γίνεται ευκαιρία για να κατανοήσουμε την πρόοδο που φέρνει στη ζωή μας η τεχνολογία και η ψηφιακή διακυβέρνηση αρκεί να έχουν πρόσβαση σε αυτή όλοι οι πολίτες με ένα ελάχιστο προνόμιο ικανοποιητικής πρόσβασης ως δημόσιο κοινωνικό αγαθό.
Κάθε στιγμή στοχασμού και αισιοδοξίας τις επόμενες ημέρες θα μας δείξει πολλά ακόμη... Μένουμε σπίτι και επικοινωνούμε...!!!