Η "στρατηγική νίκη" της προοδευτικής παράταξης και το περιεχόμενό της

Το διακύβευμα της κατάρρευσης του ΣΥΡΙΖΑ και της απομόνωσής του στην αντιπολίτευση αποτελεί την κύρια πολιτική στόχευση της Ηγεσίας του Κινήματος Αλλαγής. Πέρα από την πρόεδρο και τον νεοορισθέντα Γραμματέα, πατέρας του στόχου «ζωής» είναι ο Ευάγγελος Βενιζέλος και άλλοι υπουργοί της Κυβέρνησης Σαμαρά. Όμως το ακριβές περιεχόμενο της «στρατηγικής ήττας» του ΣΥΡΙΖΑ το αποδίδει απόλυτα πιστά το Σαμαρικό ιστολόγιο Antinews  το οποίο μάλιστα διατυπώνει ορθά κοφτά ότι η στρατηγική αυτή έχει ένα και μόνο πρακτικό αντίκρυσμα, την ψήφο στην Νέα Δημοκρατία διότι μόνο τότε διασφαλίζεται χωρίς περιστροφές η στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στην οποία μάλιστα αποδίδει προφανώς το γνήσιο ιδεολογικοπολιτικό περιεχόμενο, δηλαδή την απόλυτη ηγεμονία της Νέας Δημοκρατίας και της νεοφιλελεύθερης δεξιάς.

Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους.

Το Κίνημα Αλλαγής εάν θέλει πράγματι να έχει λόγο ύπαρξης ως φορέας της ανανεωμένης προοδευτικής παράταξης πρέπει να κατακτήσει και να υπερασπίσει την πολιτική αυτονομία του. Η αυτονομία όμως για να είναι πραγματική και ουσιαστική και όχι «λόγια του αέρα» πρέπει να θεμελιώνεται πρωτίστως στην ιδεολογικοπολιτική βάση του πολιτικού φορέα. Η θεμελίωση αυτή δεν είναι ασφαλώς μόνο υπόθεση της Ηγεσίας αλλά κάθε ενός που εντάσσει την δράση του ως ενεργός πολίτης σε έναν πολιτικό φορέα. Εκτός εάν είναι οπαδός και «γιουρούκι». Συνεπώς για να αποκτήσει κατ΄αρχήν ιδεολογικοπολιτική βάση το Κίνημα Αλλαγής πρέπει να συζητήσει στο εσωτερικό του τις κρίσιμες παραμέτρους αυτής της βάσης.

Το επόμενο πεδίο, αφού στεριώσει το πρώτο, είναι η προγραμματική κατεύθυνση. Και αυτή είναι προϊόν διαλόγου αλλά και σταθερής αγκύρωσης στην ιδεολογικοπολιτική βάση. Έτσι το Κίνημα αποκτά ταυτότητα. Αυτή πρέπει να είναι σαφώς διακριτή γιατί αλλιώς δεν υπάρχει υπόβαθρο πολιτικής αυτονομίας.

Αφού λοιπόν αποκτηθεί πολιτικά αυτόνομη ιδεολογικοπολιτική και προγραμματική ταυτότητα τότε καθορίζεις τον στρατηγικό σου στόχο.

Ένα είναι βέβαιο. Στόχος στην πολιτική πρέπει να είναι η νίκη. Η άμεση ή μεσοπρόθεσμη έστω επικράτησή σου, δηλαδή η κατάκτηση της ηγεμονίας. Όταν θέλεις πολιτική αυτονομία δεν μπορείς να παραιτηθείς από τη διεκδίκηση της ηγεμονίας.

Δεν μπορεί να είναι στόχος η στρατηγική ήττα του άλλου εάν αυτή δεν περνά μέσα από τη δική σου στρατηγική νίκης.

Συνεπώς αντί το Κίνημα Αλλαγής να έχει σαν στόχο την στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να έχει στην στρατηγική Νίκη του Κινήματος Αλλαγής. Σε αυτόν τον στόχο όφειλε να κατευθύνει τη δράση και τον αγώνα του.

Τι σημαίνει στρατηγική νίκη για το Κίνημα Αλλαγής; Σημαίνει πρωτίστως σταδιακή μεν αλλά σταθερή αύξηση της επιρροής του στο εκλογικό σώμα και στην κοινωνία έτσι ώστε ως πολιτική δύναμη να είναι φορέας εξουσίας, ηγεμονίας και διακυβέρνησης. Μπορεί αυτό να μην το πετύχει αλλά αυτό πρέπει να επιδιώκει.

Για να αυξήσει την επιρροή στην κοινωνία και το εκλογικό σώμα πρέπει ασφαλώς να μιλήσει καθαρά και χωρίς περιστροφές για την αλλαγή και την πρόοδο, να προτείνει το δικό του δρόμο για την ευημερία της κοινωνίας.

Για να γίνουν έτσι τα πράγματα, απαιτείται πάνω απ΄όλα βαθιά πολιτική διεργασία και ζύμωση στο εσωτερικό του Κινήματος της Αλλαγής. Διάλογος ιδεολογικοπολιτικός και προγραμματικός παράλληλα με την ανοικτή και διαρκή συνομιλία με την κοινωνία και κυρίως με τις κοινωνικές δυνάμεις που πρέπει να οδηγήσεις στην ηγεμονία. Η «πολιτική ζύμωση» είναι η συστατική «ουσία» που θα μεταβάλλει το Κίνημα Αλλαγής από εκλογική σύμπραξη μηχανισμών και προσώπων σε σύγχρονο ανοικτό στην κοινωνία προοδευτικό κόμμα.