Είναι στιγμές, όπως άλλωστε και στην προσωπική ζωή πολλές φορές, που δοκιμάζεται η υπομονή και «αναστοχάζεται » η επιμονή, ιδίως μάλιστα όταν τριγύρω βλέπεις συμπεριφορές που συγκρούονται με τον δικό σου κώδικα αξιών, ενώ υποτίθεται ότι όλοι αποδέχονται την διεκδίκηση ενός στρατηγικού στόχου. Αναφέρομαι σε πολιτικές συμπεριφορές. Ο προσωπικός μου κώδικας αξιών και εν προκειμένω πολιτικών και ιδεολογικών αρχών άρχισε να δομείται από τα μαθητικά χρόνια όταν αυτοβούλως εντάχθηκα στην Πανελλήνια Αγωνιστική Μαθητική Κίνηση (ΠΑΜΚ) και εν συνεχεία από το 1978 στο ΠΑΣΟΚ. Υπήρξα πολλές φορές κριτικός προς την ηγεσία αλλά πάντα διέκρινα το βασικό στρατηγικό διακύβευμα, από την πλατφόρμα της Εθνικής Λαϊκής Ενότητας, στην διεκδίκηση της Αλλαγής, στην πραγμάτωσή της, με την διαρκή ανησυχία που μας συνοδεύει στην νιότη, μήπως δεν τα κάνουμε καλά ή μήπως μπορούσαμε καλύτερα. Παράλληλα έβλεπα το Κίνημα να απλώνεται ως εξουσία και συστηματικά να αλλάζει. Αλλά το διακύβευμα ήταν σταθερό, η προοδευ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου