Για ένα νέο ξεκίνημα ......

 

Η χρονιά που έφυγε, το 2021, ήταν σημαδιακή για την Κεντροαριστερά. Εν μέσω της εκλογικής διαδικασίας η Πρόεδρος Φώφη Γεννηματά «έφυγε» και πέρασε στην Ιστορία η οποία είναι βέβαιο ότι δεν θα την αδικήσει τόσο όσο ίσως αδικήθηκε από τις διάφορες «φυλές» του κινήματος. Είναι επίσης σημαδιακή γιατί εκλέχθηκε ένας νέος Πρόεδρος, νεότερης ηλικίας τον οποίο επέλεξε η πολύ μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, κομματικών μελών ή μη, που προσήλθαν στις κάλπες και μάλιστα έναντι του πρώην Προέδρου του ΠΑΣΟΚ και πρώην Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου. Η επάνοδος του Παπανδρέου στο προσκήνιο μετά τον θάνατο της Φώφης Γεννηματά υπήρξε το τρίτο επίσης σημαδιακό γεγονός για την Κεντροαριστερά αλλά μεγαλύτερη βαρύτητα αποκτά η εκλογική ήττα του.

Το σύνθημα της «Ανανέωσης» κυριάρχησε στο εκλογικό σώμα το οποίο, παραδόξως, βιολογικά αλλά και ιδεολογικοπολιτικά βρίσκεται στον αντίποδα της ανανέωσης αφού είναι γερασμένο και μάλλον επιφυλακτικό σε ουσιαστικές και μάλιστα ριζοσπαστικές αλλαγές που ενθαρρύνουν νέες ιδέες, νέες απαντήσεις σε νέα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα. Ίσως γιαυτό η ανανέωση μέτρησε περισσότερο ως ηλικιακή παρά ως ανανέωση ιδεών και πολιτικών στόχων.

Έφθασε όμως το 2022, και η χρονιά αυτή αναπόφευκτα θα είναι ακόμη πιο σημαδιακή για την Κεντροαριστερά.

Πρώτα, στο οργανωτικό, κομματικό αλλά και στο ιδεολογικοπολιτικό πεδίο. Ο Νίκος Ανδρουλάκης θα καταστρώσει την δική του ιδεολογικοπολιτική πλατφόρμα  και την δική του οργανωτική στρατηγική για να επιτευχθούν οι στόχοι της παράταξης.

Οι στόχοι αυτοί  που δεν μπορεί να είναι διαφορετικοί από την πολιτική αυτονομία, την ανάδειξη ενός πλαισίου νέων ιδεών (ανανέωση γαρ) για την ελληνική σοσιαλδημοκρατία, την σχέση της με τις δυνάμεις της αριστερής οικολογίας, -γιατί χωρίς μία προοδευτική προσέγγιση των αλλαγών που φέρνει η κλιματική αλλαγή στις κοινωνίες  ο δημοκρατικός σοσιαλισμός θα παραμείνει περιχαρακωμένος στο περιθώριο - να αρθρώσει απαντήσεις  στις νέες ανισότητες που φέρνει η ψηφιακή επανάσταση, να δώσει λύσεις και να εκφράσει τους λιγότερο ευνοημένους και να διεκδικήσει  τη διάχυση των κατακτήσεων της ψηφιακής εποχής προς όφελος των πολλών,  με στόχο την κοινωνική απελευθέρωση, την ισότητα, την κοινωνική ευημερία.

Η οργανωτική συγκρότηση του κόμματος της Κεντροαριστεράς, είναι επιτακτική ανάγκη για να επιτευχθούν οι ιδεολογικοπολιτικοί στόχοι. Το κόμμα δεν θα αναστηθεί εάν δεν υπάρξει συγκρότηση στην βάση. Λέγεται συχνά ότι το κόμμα πρέπει να γίνει «θεσμικό». Αυτός είναι όρος  νομικοπολιτικός. Θα έλεγα ότι το κόμμα πρέπει να είναι ανοικτό και οργανωτικά ζωντανό στην βάση, αποκεντρωμένο, στοιχισμένο στα πεδία που ασκείται η πολιτική εξουσία, εκφράζεται το κοινωνικό γίγνεσθαι και  δημιουργούν οι κοινωνικές δυνάμεις. Η δημοκρατία στην λειτουργία του κόμματος είναι αδιαπραγμάτευτη και πρέπει να εμπλουτιστεί με ψηφιακές εφαρμογές έτσι ώστε να γίνει περισσότερο άμεση και ζωντανή. Η δημοκρατική συμμετοχή της βάσης στην λειτουργία του κόμματος είναι επίσης ένα αποτελεσματικό όπλο για να αντιμετωπιστούν οι επιθέσεις χειραγώγησης του κόμματος και υπονόμευσης της πολιτικής αυτονομίας από τα κέντρα συμφερόντων που επιδιώκουν να χειραγωγούν το πολιτικό σύστημα. Ένα κόμμα χωρίς εσωτερική δημοκρατία, ένα κόμμα στελεχών που αυτονομούνται από την βάση, γίνεται εύκολα έρμαιο χειραγώγησης και δεν πρόκειται ποτέ να ξεφύγει από τον ρόλο που αυτοί του ορίζουν. Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε η Κεντροαριστερά  χρειάζεται χειραφέτηση και όχι χειραγώγηση, χρειάζεται πραγματική πολιτική αυτονομία και αυτοκαθορισμό. Η δημοκρατία στο κόμμα είναι ο θώρακας της πολιτικής αυτονομίας.

Η νέα Ηγεσία έχει τον πρώτο λόγο για να κατακτήσουμε όλα τα παραπάνω. Όσοι τα πιστεύουμε δεν μπορεί παρά να συνταχθούμε ενωμένοι για την αναγέννηση του Κινήματος Αλλαγής, του Νέου ΠΑΣΟΚ, την προοπτική της προοδευτικής διακυβέρνησης που χρειάζεται η πατρίδα μας και το τέλος δεξιάς-κεντροδεξιάς ηγεμονίας.