Είναι καιρός να επιστρέψει η λογική στο Κίνημα Αλλαγής

Λίγες μόνο ημέρες πριν από τις εκλογές της 7^ης Ιουλίου 2019 οι δυνάμεις του νέου διπολισμού θέτουν τα διλλήματα και επιδιώκουν να κατακτήσουν οι μεν και οι δε να διατηρήσουν την εξουσία. Διελκυστίνδα απολύτως θεμιτή. Σε αυτήν πιέζεται το Κίνημα Αλλαγής και προσπαθεί να αντέξει.

Η ώρα αυτή δεν είναι κατάλληλη για την αποτίμηση της πορείας του νέου – κατά κάποιο τρόπο- και ταυτόχρονα άλλοτε κραταιού σχήματος της κεντροαριστεράς. Εξάλλου ο μετεκλογικός χρόνος δεν είναι πολύ μακριά για αυτού του είδους τις συζητήσεις. Είναι όμως τώρα η ώρα, γιατί όταν ανοίξουν οι κάλπες θα είναι αργά, να αναδείξουμε την αναγκαιότητα της επιλογής των προοδευτικών πολιτών.

Το Κίνημα Αλλαγής, έτσι όπως απέμεινε, είναι ουσιαστικά ότι έχει μείνει από το ΠΑΣΟΚ των προηγουμένων δεκαετιών. Σήμερα είναι ίσως ο καταλληλότερος χρόνος για να αξιολογήσουμε την ιστορική προσφορά του ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα. Οι ψευδαισθήσεις της μνημονιακής περιόδου έχουν πια ξεθωριάσει και ο πολίτης μπορεί και πρέπει να κρίνει και να συγκρίνει, να θυμηθεί και να διαπιστώσει. Από το 1981 έως και το 2009-2011 η διακυβέρνηση της κεντροαριστεράς ήταν μία αλυσίδα μεταρρυθμίσεων και ανάπτυξης με επίκεντρο τον άνθρωπο και την ξεχασμένη Ελλάδα. Στο δίπολο Πρόοδος -Συντήρηση η διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έγειρε την ιστορία στην πλευρά της προόδου και άλλαξε την ζωή των μη προνομιούχων.

Έτσι έχουν τα πράγματα ανεξάρτητα από τον θυμό και την απαξίωση που ακολούθησε την εποχή των μνημονίων και της κρίσης που ακόμη είναι παρούσα. Έτσι έχουν τα πράγματα ανεξάρτητα από τις εσωστρεφείς αιτίες που προκάλεσαν την αποσύνθεση.

Σήμερα δεν μπορεί κανείς πάντως να περιμένει θαύματα όσο η κεντροαριστερά δεν κατορθώνει να ξαναβρεί το νήμα που γέννησε το ΠΑΣΟΚ, τις αρχές και τις αξίες της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας, όσο δεν προτάσσει την επανίδρυση της μέσα στην μήτρα των αξιών και των αρχών της λαϊκής κυριαρχίας, της κοινωνικής απελευθέρωσης και αλληλεγγύης, της δημοκρατικής αναγέννησης και της περιφερειακής και ισόρροπής ανάπτυξης, με όρους ασφαλώς και περιεχόμενο που απαντά στις σύγχρονες ανάγκες του κόσμου της παραγωγής και της εργασίας, στα σημερινά προτάγματα που γεννά η εποχή της 4^ης βιομηχανικής επανάστασης, της παγκοσμιοποίησης και της αξιοβίωτης ανάπτυξης.

Δεν μπορεί επίσης να περιμένει κανείς την ιδεολογικοπολιτική αναγέννηση της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας που γεννήθηκε και θριάμβευσε με την καθοδήγηση του Ανδρέα Παπανδρέου εάν δεν ακολουθήσει κρίσιμες επιλογές του με κορυφαία την πολιτική αυτονομία και την στρατηγική της πολιτικής ηγεμονίας.

Ο προοδευτικός πολίτης ξέρει πια ότι ο προοδευτικός δρόμος δεν μπορεί να χαραχθεί με την παραχάραξη της πολιτικής ιστορίας, με ιστορικές ψευδαισθήσεις και περίεργες αριστεροδεξιές συμπράξεις. Ο προοδευτικός δρόμος δεν χαράσσεται με τακτικισμούς κυνηγών της όποιας εξουσίας αλλά θέλει περιεχόμενο, στρατηγικό σχέδιο και κυρίως ενεργή πολιτική συμμετοχή της ίδια της κοινωνίας. 

 Η ιστορία της παρακμής έδειξε ότι δεν αρκεί κανείς να αλλάξει πρόσωπα και ονόματα όταν φοβάται να υπερασπιστεί και να πιστέψει στην ιστορία του, όταν απεμπολεί την ιδεολογικοπολιτική του μήτρα.

Έτσι λοιπόν το Κίνημα Αλλαγής, με λάθη, αδυναμίες, ασάφειες, είναι η μήτρα της νέας προοδευτικής παράταξης που πηγάζει από την ιστορία του ΠΑΣΟΚ, από τις αρχές και αξίες του. Οι προοδευτικοί πολίτες καλούνται να του δώσουν ψήφο δύναμης για να μπορέσει να γίνει το πεδίο μίας νέας δυνατής προοδευτικής παράταξης, ικανής να ηγεμονεύσει στον προοδευτικό πόλο και να ηγηθεί στο μέλλον μίας νέας προοδευτικής πλειοψηφίας. Για να γίνουν όλα αυτά δεν αρκεί η  ψήφος επιβεβαίωσης ή συμπάθειας, απαιτείται πρώτα από όλα η διαμόρφωση εν συνεχεία των όρων της πολιτικής αυτονομίας και η κατάστρωση της στρατηγικής της πολιτικής ηγεμονίας. Γιαυτό δεν απαιτείται η «επιστροφή της λογικής», ούτε ακόμη μία «θυσία για το εθνικό συμφέρον». Απαιτείται πολιτικός αγώνας επικράτησης, κινητοποίηση νέων δυνάμεων της κοινωνίας, αμφισβήτηση και αγώνας στα παλιά και νέα μετερίζια, εκεί που γράφτηκε η ιστορία. Δομική και δημιουργική αντιπολίτευση με στόχο και σκοπό την ηγεμονία. 

Αυτή είναι η μόνη λογική που πρέπει να επιστρέψει στην κεντροαριστερά, αυτός είναι ο δρόμος για ένα ΝΕΟ, σύγχρονο και νικηφόρο ΠΑΣΟΚ.