Δημήτρης Ι. Κατσούλης

Αναδημοσίευση: Αντικλείδι , http://antikleidi.com Η συγκεκριμένη συνέντευξη του Κορνήλιου Καστοριάδη δόθηκε στο ACTA Foundation (Fundació per a lesidees i les arts) και δημοσιεύθηκε στον συλλογικό τόμο “Europes: Els Intellectuals i la Qüestió Europea” (1993), σελ. 343-48. Μεταφράσθηκε, επιμελήθηκε και δημοσιεύθηκε στην Αγγλική ανώνυμα και δωρεάν στο Διαδίκτυο τον Μάρτιο του 2011. Κ. Καστοριάδης: Πριν να απαντήσω στις ερωτήσεις που τέθηκαν από την ACTA, φαίνεται απαραίτητο να αποσαφηνιστούν 3 κεντρικές ιδέες, οι οποίες καθορίζουν ή έστω θα έπρεπε να καθορίζουν κάθε πολιτικό αναστοχασμό σχετικά με τη σημερινή Ευρώπη. Εντός των [χρονικών] ορίων που τίθενται, αυτό μπορεί να γίνει μόνο με έναν συνοπτικό –και γι’ αυτό δογματικό– τρόπο. Α. Σχεδόν όλες οι ανθρώπινες κοινωνίες πάντοτε έχουν θεσπιστεί στη βάση της ετερονομίας ή διαφορετικά, πράγμα που βέβαια σημαίνει το ίδιο, στη βάση της κλειστότητας των σημασιών. Η θέσμιση της κοινωνίας (ο νόμος, δηλαδή, με την γενικότερη έννοι

Ο απόηχος και  το νόημα των εκλογών της 12 ης και 19 ης Νοεμβρίου 2017 Η εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη του επικεφαλής του νέου πολιτικού φορέα της Προοδευτικής Παράταξης  συνεχίζεται με το δεύτερο γύρο την επομένη Κυριακή, 19 Νοεμβρίου 2017, μεταξύ των δύο επικρατέστερων υποψηφίων, της Φώφης Γεννηματά και του Νίκου Ανδρουλάκη. Ήδη η μεγάλη συμμετοχή των πολιτών στις κάλπες την πρώτη Κυριακή, στις 12 Νοεμβρίου 2017, σηματοδοτεί σε μεγάλη έκταση την επιτυχία του πρωτόγνωρου και ρηξικέλευθου εγχειρήματος. Προσωπικά πίστευα και πιστεύω ότι η συμμετοχή των προοδευτικών πολιτών είχε μεγαλύτερη σημασία από αυτό καθεαυτό το εκλογικό αποτέλεσμα. Η ανάδειξη του επικεφαλής είναι ο μοχλός, το εργαλείο, για την συμμετοχή των πολιτών στην συγκρότηση του Νέου Πολιτικού Φορέα. Η συμμετοχή, η πρωτοβουλία του /της Επικεφαλής και ο τρόπος με τον οποίο θα οργανώσει  το ιδρυτικό συνέδριο, η δέσμευση όλων να παραμείνουν στον δρόμο προς την Νέα Προοδευτική Παράταξη, το κτίσιμο της συλλογ

Η διαδικασία για την εκλογή ηγέτη στο νέο πολιτικό φορέα της προοδευτικής παράταξης βρίσκεται ήδη στο δρόμο. Το εγχείρημα είναι πρωτόγνωρο και ριψοκίνδυνο, οι νοοτροπίες, οι υστεροβουλίες και οι οργανωτικές ραθυμίες υψώνουν εμπόδια στην ομαλή πορεία του. Εν τούτοις έστω και με αργά βήματα προχωρά. Οι αναγωγές στις ιστορικές ρίζες της παράταξης είναι χρήσιμες στο μέτρο που επιχειρούνται για να περιγράψουν το εύρος της αναμενόμενης εμβέλειάς της, αλλά ως εκεί. Το παιχνίδι θα κερδηθεί στο παρόν και το μέλλον. Στην ανταπόκριση των κοινωνικών δυνάμεων που σήμερα προσδοκούν να εκφραστούν από μία νέα προοδευτική παράταξη. Ο όρος Προοδευτική Παράταξη ως έννοια που σηματοδοτεί το εύρος των επιμέρους ιδεολογικών πολιτικών ρευμάτων που συναθροίζονται σε αυτήν είναι ο περισσότερο εύστοχος και δόκιμος. Δημοκρατικές Παρατάξεις μπορεί να είναι σε μία σύγχρονη ευρωπαϊκή κοινοβουλευτική δημοκρατία και δεξιές και αριστερές παρατάξεις, αλλά δεν είναι ex officio και προοδευτικές. Η μεν Δεξιά

Η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης είναι αυτό καθεαυτό ένα κορυφαίο πολιτικό γεγονός. Όχι ως διαδικασία ανάδειξης ηγέτη αλλά ω ς διεργασία συμμετοχής των πολιτών σε ένα νέο, επίμονα έγκαιρο, πολιτικό εγχείρημα. Ασφαλώς κουβαλά αντιφάσεις, εμμονές και τακτικές μηχανισμών και προσώπων, κουβαλά εν ολίγοις το «πρόβλημα» της παράταξης αλλά ταυτόχρονα δίνει την ευκαιρία στους πολίτες με τη συμμετοχή τους να δώσουν το μήνυμα της υπέρβασης, των λύσεων, να δείξουν τον δρόμο συμμετέχοντας στην απόφαση για να γεννηθεί το καινούργιο. Η αναγέννηση της «κεντροαριστεράς» -όπως συνηθέστερα λέμε στην Ελλάδα- ως μίας σύγχρονης προοδευτικής πολιτικής δύναμης, ως φορέα ενός νέου «λυτρωτικού» για την κοινωνία προγραμματικού οράματος  προοδευτικής μεταρρύθμισης και διακυβέρνησης είναι σήμερα η μοναδική ελπίδα για την κοινωνία και την χώρα. Η Ελλάδα χρειάζεται ένα νέο ξεκίνημα. Η προοδευτική δημοκρατική παράταξη, είναι η μόνη που μπορεί να  συμβάλλει και να εγγυηθεί την επανεκκί

Εισήγησή μου στην Ημερίδα με θέμα: Τολμηρή Αποκέντρωση Ισχυρή Αυτοδιοίκηση . Αθήνα 5 Μαίου 2017 (Διοργάνωση: Δίκτυο Αυτοδιοίκησης Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών ) Εισαγωγή Το κοινό σύνθημα της συζήτησης για την μεταρρύθμιση στη τοπική αυτοδιοίκηση είναι η «Αλλαγή του Καλλικράτη». Κυβέρνηση αλλά και συλλογικά όργανα της Αυτοδιοίκησης (ιδίως η ΚΕΔΕ) προωθούν αυτό το σύνθημα. Τελικά ποιος είναι ο Καλλικράτης που θα αλλάξει; Η θεματολογία των προτεινομένων μεταρρυθμίσεων υπό τον στόχο της «Αλλαγής του Καλλικράτη » αναδεικνύει δύο διακριτά «είδωλα» του «Καλλικράτη» : Το ένα είναι ο  νόμος 3852/2010 (υπονοώντας ιδίως το «χωροταξικό »), το άλλο είναι το σύνολο των σημαντικών ή ασήμαντων ζητημάτων, τα οποία η κάθε πλευρά εντοπίζει ως επείγουσες και αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που έχουν ως αφετηρία την Αυτοδιοίκηση προ ή μετά το 2010. Αυτό είναι το φαντασιακό είδωλο το «σκιάχτρο του Καλλικράτη». Σήμερα, η «Αλλαγή του Καλλικράτη» εστιάζεται κυρίως σε αυτό το «φαντασιακό είδωλο»

Σκέψεις με αφορμή το βιβλίο του Γιώργου Σωτηρέλη «Ποια Αριστερά; Ανιχνεύοντας την προοδευτική ταυτότητα στην Ευρώπη της κρίσης» Του Δημήτρη Ι. Κατσούλη Αυτές τις ημέρες ξεκίνησε το ταξίδι του το βιβλίο-δοκίμιο του Καθηγητή Γιώργου Σωτηρέλη με τίτλο «Ποια Αριστερά; Ανιχνεύοντας την προοδευτική ταυτότητα στην Ευρώπη της κρίσης».  Διαβάζοντάς το, έχω την εντύπωση ότι αντικρύζω νοητά  την ίδια εικόνα που μόλις τώρα βλέπω από το Γραφείο μου: η πλατεία καταπράσινη και ζωντανή, λίγο πιο κάτω τα ρεύματα του Ευρίπου και στο βάθος το αδιάβατο Καντήλι. Αυτή η κλειστή εικόνα ταυτόχρονα και συνειδητά μου φαίνεται σαν ένας νέος ανοικτός ορίζοντας που υποδέχεται την δειλά αναμενόμενη άνοιξη.  Έτσι και το δοκίμιο του Γιώργου Σωτηρέλη, μέσα στον κλειστό ορίζοντα της παραπαίουσας και χειραγωγημένης εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας, έρχεται να ανοίξει ένα μεγάλο παράθυρο περίσκεψης, προβληματισμού και θετικής πρότασης  για  ένα νέο αφήγημα ιδεολογικής και πολιτικής προοπτικής που ενώ χαράσσε

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ  Ο ΠΟΛΥΠΑΘΟΣ ΑΝΑΔΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΧΛΑΔΕΡΗΣ Η σύνταξη των Δασικών Χαρτών υπήρξε ένα προ πολλού αναμενόμενο και επιβεβλημένο έργο προκειμένου να μπει οριστικά τέρμα στην ασάφεια και στην αντιφατικότητα των χρήσεων γης σε σχέση με τις δασικές εκτάσεις και τα δάση αλλά και για την κατοχύρωση των αγροτικών και εν δυνάμει παραγωγικών εκτάσεων. Ο σκοπός συνεπώς και η αφετηρία για την υλοποίησή του υπήρξε πολιτικά ευπρόσδεκτη και θεσμικά αναγκαία.  Η εφαρμογή όμως και το αποτέλεσμα είναι  όχι απλώς απογοητευτικό αλλά και εξωφρενικά υπονομευτικό για την ίδια την αποστολή της δασικής χαρτογράφησης. Οι Δασικοί Χάρτες που συντάχθηκαν και αναρτήθηκαν προκάλεσαν πολύ περισσότερα προβλήματα από εκείνα για τα οποία υπήρχε η προσδοκία να λύσουν. Η χρήση του Χάρτη του 1945 ως ιστορικού υπόβαθρου είναι παντελώς ακατανόητη διότι αγνοεί την μεταπολεμική εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας και της αγροτικής ανάπτυξης. Ξεχνά την αναγκαιότητα αρχικά της φτωχοποιημένης από τον π

Ο Σύνδεσμος των Απανταχού Οκτωνιατών «Η Ζωοδόχος Πηγή» συνεχίζει την ιστορική του αποστολή, δηλαδή γίνεται πράγματι η ζωοδόχος πηγή της Οκτωνιάς με τις εύστοχες και δημιουργικές πρωτοβουλίες του. Αυτή η προοδευτική ζωοδόχος πηγή αποκτά ιδιαίτερη σημασία αυτές τις ατέρμονες μέρες της κρίσης όπου άλλοι διοικητικοί και κοινωνικού θεσμοί της ευρύτερης τοπικής κοινωνίας αδυνατούν να ανταποκριθούν έστω στο «ύψος στο περιστάσεων». Ένα από τα αποτελέσματα των πρωτοβουλιών του Συνδέσμου είναι και η έκδοση και διάδοση ενός Τουριστικού Οδηγού με τίτλο: “ΟΚΤΩΝΙΑ: Φύση, Ιστορία, Τέχνη, Παράδοση, Αξιοθέατα και Σύγχρονη Ζωή” . Ο Οδηγός είναι δίγλωσσος, δηλαδή τα ίδια κείμενα μεταφράζονται και στα Αγγλικά (“ OKTONIA , Nature , History , Art and Tradition , Sightseeings and Modern Life ”). Τουριστικοί Οδηγοί εκδίδονται πολλοί. Δεν έχω ξαναδεί όμως τόση σφαιρική παρουσίαση του τόπου, της κοινωνίας, του πολιτισμού και της ιστορίας με λιτό κείμενο, περιεκτικό, γραμμένο σε άψογη γλώσσα, με τι

Οι δύσκολες στιγμές που πέρασαν οι κάτοικοι του Δήμου Κύμης Αλιβερίου ιδιαίτερα στις δημοτικές ενότητες Κύμης, Κονιστρών και στην Οκτωνιά, μου φέρνουν στο μυαλό προληπτικές δράσεις και σχεδιασμό για την αντιμετώπιση αντίστοιχων καταστάσεων στο παρελθόν. Η έλευση του χιονιά σήμαινε εξασφάλιση αλατιού, συνήθως με δημοτικά ή ιδιωτικά μέσα, συνεννόηση με τους ιδιοκτήτες χωματουργικών μηχανημάτων και τρακτέρ, σχεδιασμό δράσης σε κάθε χωριό. Εκεί που το χιόνι θα ήταν πιο πολύ, στην Οκτωνιά, στον Αχλαδερή και στον Άγιο Γεώργιο οι δυνάμεις έπρεπε να είναι αυξημένες. Επίσης μεριμνούσαμε για να κρατηθεί ανοικτός ο επαρχιακός δρόμος που διερχόταν από το Δήμο Αυλώνος όπου, παραδόξως, σπανίως δούλευε μηχάνημα της Νομαρχίας  σε αυτό το τμήμα, ίσως γιατί ήταν ήσυχοι ότι εμείς θα φροντίσουμε γιαυτό. Σε κάθε χωριό υπήρχε μέριμνα για τους κτηνοτρόφους που έπρεπε να πάνε στα ζώα τους, έτσι κατά κανόνα ανοίγαμε και τους αγροτικούς δρόμους που οδηγούσαν σε ποιμνιοστάσια συντρέχοντας στους κτηνοτρό