Δημήτρης Ι. Κατσούλης

Αυτή, την κυριολεκτικά ύστατη στιγμή, πυκνώνουν οι φήμες ότι αναπτύσσεται κινητικότητα μεταξύ Κυβέρνησης και Εταίρων- Πιστωτών για την εξεύρεση λύσης και συμφωνίας. Μακάρι να μην είναι φήμες και τελικά έστω και στο τελευταίο λεπτό να αποφύγουμε τα χειρότερα, δηλαδή την λήξη του προγράμματος και την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων από μηδενική βάση, με τις τράπεζες κλειστές, την Ελλάδα  χρεοκοπημένη και το χρέος άμεσα απαιτητό, δηλαδή σε συνθήκες εκτελεστικού αποσπάσματος. Εάν πράγματι ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση πιστεύουν ειλικρινά ότι η χώρα πρέπει να παραμείνει πάση θυσία στο Ευρώ πρέπει να προσπαθήσουν έστω και τώρα. Εξάλλου το δημοψήφισμα φαίνεται ότι ήδη λειτούργησε ως διαπραγματευτικό τρικ διότι ως κανονικό δημοψήφισμα έχει πολλά προβλήματα για να γίνει. Ας αξιοποιήσουν αυτό το αποτέλεσμα και να κάνουν την κίνηση που έχει ανάγκη η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός. Ο δρόμος της δραχμής είναι δρόμος της καταστροφής και εφόσον δεν υπάρξει εγκαίρως συμφωνία η καταστροφική πορεία

Όσοι πραγματικά πιστεύουμε στην αξία του θεσμού του δημοψηφίσματος και της άμεσης δημοκρατίας για την ενίσχυση της δημοκρατικής δυναμικής του αντιπροσωπευτικού πολιτικού συστήματος  οφείλουμε να είμαστε αυστηροί και απαιτητικοί στη τήρηση των όρων που καθιστούν ουσιαστικό το δημοψήφισμα. Γιαυτό διαδικασίες άρπα κόλα χωρίς ευρύ, ανοικτό δημοκρατικό διάλογο, επαρκή χρόνο για στοιχειωδώς επαρκή οργάνωση, με άλλα λόγια χωρίς εγγυήσεις ελευθερίας και χωρίς χειραγωγικά διλήμματα που φαλκιδεύουν την βούληση  του πολίτη πριν από την κάλπη δεν συνιστούν  εφαρμογή της άμεσης δημοκρατίας αλλά διακωμώδησή της. Πόσο μάλλον η διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος χωρίς σαφές διακύβευμα, χωρίς να γνωρίζει ο πολίτης με απόλυτη ακρίβεια τις συνέπειες της Απόφασή του, υποκρύπτοντας ενδεχομένως στοχεύσεις που δεν ομολογούνται ή πιθανότητες που δεν αποκλείονται αποτελεί κάκιστη εφαρμογή νοσηρής αντίληψης για την δημοκρατία και την λαϊκή κυριαρχία. Κανένας πολίτης δεν έχει να φοβηθεί την ετυμηγορία του

Το δημοψήφισμα είναι  ο κορυφαίος θεσμός άμεσης δημοκρατίας, η συνετή, εύστοχη και οργανωμένη αξιοποίησή του εμπλουτίζει την λειτουργία της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Πολλές χώρες το έχουν στο θεσμικό τους «οπλοστάσιο» και πολλές κυβερνήσεις ή και κοινωνικές συλλογικότητες έχουν ενεργοποιήσει την άμεση έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας. Στην Ελλάδα το μεν Σύνταγμα το ρυθμίζει, το πολιτικό σύστημα με επιμονή έχει κατορθώσει να το βάλλει στο «ράφι» . Το δημοψήφισμα είναι μία πολύπλοκη ως προς την αρχιτεκτονική του διαδικασία διότι προϋποθέτει σαφή και λακωνική διατύπωση του διακυβεύματος, δηλαδή του ερωτήματος αλλά και των συνεπειών που ακολουθούν σε κάθε απάντηση. Ισχυρίζονται πολλοί και δεν έχουν άδικο ότι όταν το ερώτημα διατυπώνεται από τις Κυβερνήσεις ενδέχεται να υποκρύπτει διάθεση χειραγώγησης του αποτελέσματος. Αλλά και αντιθέτως ενδέχεται να οδηγήσει σε χειραγώγηση όταν τα διλήμματα δεν είναι σαφή και συγκεκριμένα. Είναι μία δύσκολη υπόθεση αλλά αυτό δεν μειώνει την τε

Σχόλιο για τα άρθρα 12-18 του Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης Η Κυβέρνηση έθεσε στη διαβούλευση το πρώτο σχέδιο νόμου για την τοπική αυτοδιοίκηση με τίτλο «ΑΥΤΟΤΕΛΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ ΟΤΑ – ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ και ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΑ ΟΤΑ – Κανόνες Δημοσιονομικής Διαχείρισης και ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ» . Δύο βασικές ενότητες έχουν εν μέρει εμβληματικό αλλά και έντονα πολιτικό περιεχόμενο. Πρόκειται για την ρύθμιση των θεμάτων και των δομών εποπτείας επί των Δήμων, των Περιφερειών και των νομικών τους προσώπων καθώς και για την άσκηση δημοσιονομικού και οικονομικού ελέγχου στους Ο.Τ.Α.  Μία από τις σημαντικές τομές του ν.3852/2010, του Καλλικράτη, ο Ελεγκτής Νομιμότητας και η υπηρεσία της οποίας προϊσταται επανακαθορίζεται και υπάγεται απευθείας στο Υπουργείο Εσωτερικών χωρίς να μεταβάλλεται  δραστικά η αρχιτεκτονική του. Το Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας αντικαθίσταται από

Τα πρόσφατα δημοσιεύματα για τον σχεδιασμό και τα έργα που προγραμματίζει η Ανώνυμη Εταιρεία « Οργανισμός Λιμένων Νομού Ευβοίας» δικαίως δημιουργούν κλίμα ευφορίας διότι η Εύβοια έχει τεράστιες δυνατότητες στην ανάπτυξη των θαλάσσιων μεταφορών και συνεπώς απαιτεί την ανάπτυξη σύγχρονων και αντάξιων λιμενικών υποδομών. Αυτό το αναμφισβήτητο δεδομένο δεν αρκεί όμως για να καθαγιαστεί η σύλληψη, η υλοποίηση και κυρίως η αυτάρεσκη πολυπραγμωσύνη του Οργανισμού, απότοκος και των κεκτημένων παλαιών Λιμενικών Ταμείων, ιδίως όταν εκτείνεται και αφορά ζωτικές περιοχές στην καρδιά της πόλης. Είναι οργανισμός ανάπτυξης των λιμενικών εγκαταστάσεων και όχι αναπτυξιακός φορέας της πόλης και του νομού. Με άλλα λόγια δεν μπορεί να παρεμβαίνει σε ζωτικούς χώρους των Δήμων και δευτερευόντως της Περιφέρειας. Ανεξαρτήτως εάν οι κατά περίπτωση αιρετές αρχές αυτό το αποδέχονται και συμβιβάζονται με την επεκτατικότητα ενός μη δημοκρατικά νομιμοποιημένου κρατικού φορέα. Στο πλαίσιο αυτό είναι αναγκαίο