"Περι πολιτικού γήρατος". Η αναπάντητη επιστολή του Pedro Olalla στον Κικέρωνα.

Η «Περι Πολιτικού Γήρατος» αναπάντητη επιστολή του Ελληνστή και Πρεσβευτή του Ελληνισμού Pedro Olalla (Πέδρο Ολάγια) στον Κικέρωνα, ένα σύγχρονο δοκίμιο για την κοινωνική και πολιτική εξέλιξη και την αναγκαιότητα να επανασυγκροτήσουμε τη δημοκρατία φέρνοντας στο προσκήνιο, σε πρώτο πλάνο, τους Πολίτες -του εντολείς- και όχι τους Πολιτικούς- τους εντολοδόχους-  υπήρξε αυτές τις μέρες που το διάβασα μία πηγή ανήσυχου αναστοχασμού. Ενώ ο τίτλος μας οδηγεί σε σκέψεις γιαυτό που βλέπουμε γύρω μας, δηλαδή τις γερασμένες ιδέες που συνήθως κουβαλούν ηλικιακά νέοι Πολιτικοί, οι εύστοχα αποκαλούμενοι «νεόγεροι», ο Ολάγια πραγματεύεται κάτι περισσότερο. Προσδίδει στο  «πολιτικό γήρας» την συμπύκνωση της εμπειρίας πολιτικά ενεργών πολιτών που παραμένουν τέτοιοι ανεξαρτήτως της βιολογικής ηλικίας. Διότι το μέγα ζητούμενο είναι να γίνει και παραμείνει κανείς homo novus, ένας «καινούργιος άνθρωπος»,  δηλαδή «πολίτης, άνδρας ή γυναίκα που επανακτά  την πολιτική αρετή διεκδικώντας το «ευ ζην»  στην πολιτική του διάσταση, δηλαδή  την πολιτική συμμετοχή ως συλλογική προσπάθεια να εξασφαλίζουμε τα ζωτικά αγαθά, την ελευθερία, τη δικαιοσύνη και τους πόρους για όλους του ανθρώπους. Αυτό σε μία κοινωνία όπου το ένα τέταρτο είναι πλέον ηλικιωμένοι και όσο προχωρά η βιολογική πρόοδος το ποσοστό θα αυξάνεται, η πολιτική συμμετοχή ασφαλώς δεν έχει ηλικιακά όρια, ο «καινούργιος άνθρωπος» μπορεί να είναι ηλικιωμένος, μεσήλικας ή νέος, όπως και «παλιός άνθρωπος», αυτός που αρκείται στην «ψευδοδημοκρατία των πατρικίων», στην υποταγή στην μιντιοκρατία και στην υποταγή στην απαλλοτρίωση των δικαιωμάτων του.

Συνεπώς το «πολιτικό γήρας» δεν αναφέρεται μόνο στην πολιτική συμμετοχή όλων, ανεξαρτήτως της ηλικίας, αλλά πρωτίστως αναφέρεται στον «παλιό» ή τον «καινούργο» άνθρωπο- πολίτη.